Πολλά τζιν, πολλά κρασιά και πολλά τσιγάρα. Πάντα με στόχο το πάτημα. Ποιο πάτημα? Μα των ποδιών σου φυσικά. Είναι η απόρριψη πάντα που ενοχλεί λιγάκι περισσότερο. Η ακύρωση. Η μη συμμετοχή στον αγώνα. Ακόμα και στο κέρατο. Αυτό ενοχλεί. Η απόρριψη σου και η αποδοχή μιας άλλης. Το λίγο σου, που μέχρι πρότινoς νόμιζες ήταν πολύ. Ενώ μάντεψε, ήταν λίγο. Αυτό πρέπει να χωνέψεις: Δεν σε διάλεξε. Δεν σε προτίμησε. Δεν σε δοκίμασε. Δεν σου έδωσε καν την ευκαιρία. Δεν κέρδισες. Και όχι μόνο δεν κέρδισες, δεν πήρες καν μηδέν στη βαθμολογία, παρά μόνο ένα μείον. Καλοχώνευτο. Είναι δύσκολο να το αντιληφθείς. Κάτι σου φταίει και δεν ξέρεις τι. Άσε με να στο ξαναπώ. ΔΕΝ ΣΕ ΘΕΛΕΙ. Καλοχώνευτο.
Και εκεί που πίστευες πως είσαι εντάξει, θα αρχίσεις και θα φαίνεσαι και στον εαυτό σου λίγη. Και αυτό είναι ό,τι χειρότερο θα μπορούσες να σου κάνεις. Το να μην είσαι αρκετή στον άλλον, είναι ανεκτό. Το να μην είσαι αρκετή στον εαυτό σου, δεν είναι.
Εννοώ, για να μην γίνομαι και τόσο κυνική, ότι λυπάμαι. Αλλά έτσι είναι. Γιατί αυτός που θέλει το δείχνει. Αυτό μου έλεγε ο φίλος μου ο Γιάννης, αλλά εγώ αρνιόμουν να το ακούσω. Έβαζα αυτές τις χαζές δικαιολογίες που βάζουμε μπροστά εμείς οι γυναίκες. Τα διάφορα προβλήματα που πιστεύουμε πως αυτός έχει και γι αυτό και δεν ξεδιπλώνει τον έρωτα του-που εμείς πιστεύουμε πως έχει. Λυπάμαι, αν έχω μάθει ένα πράγμα είναι αυτό. ΑΝ ΔΕΝ ΤΟ ΔΕΙΧΝΕΙ, ΔΕΝ ΣΕ ΘΕΛΕΙ. Βάλτο στα πόδια, θα συμπληρώσω εδώ. Μη κάτσεις να το ψάξεις, θα φθαρείς. Και εκεί που πίστευες πως είσαι εντάξει, θα αρχίσεις και θα φαίνεσαι και στον εαυτό σου λίγη. Και αυτό είναι ό,τι χειρότερο θα μπορούσες να σου κάνεις. Το να μην είσαι αρκετή στον άλλον, είναι ανεκτό. Το να μην είσαι αρκετή στον εαυτό σου, δεν είναι.
Από προσωπική εμπειρία το λέω.Γιατί κάηκα. Αμφισβητήθηκα. Παθητική φωνή. Εγώ αμφισβήτησα εμένα. Ενεργητική φωνή. Πίστεψα σε κάτι αμοιβαίο ενώ ήταν ξεκάθαρα μονόπλευρο. Και λέω ξεκάθαρα, γιατί κάποια στιγμή θα το ακούσεις και από τον ίδιο. “Ήμουν ξεκάθαρος.” Και μένεις αποσβολωμένη. Γιατί για σένα ξεκάθαρος ήταν ο έρωτας. Ο έρωτάς “σας”. Ναι, ναι , αυτός που δεν υπήρξε ποτέ. Και ξαφνικά εσύ ξεκάθαρα απορείς. Τι έκανα λάθος?? Πέρασα αμέτρητα βράδια με αυτή την απορία. Κάτι έκανα λάθος. Ενώ το λάθος ήταν που δεν σκέφτηκα ότι αυτός ήταν ο λάθος. Δεν εκτιμήθηκα. Παθητική φωνή. Δεν με εκτίμησε αυτός. Ενεργητική φωνή.Ένιωθα έτοιμη να εκραγώ.
Γιατί τα γράφω? Δεν τα ξεπέρασα. Αλλά είμαι σε καλό δρόμο και νιώθω αισιόδοξη.
Δεν αγαπήθηκα. Παθητική φωνή. Δεν με αγάπησα. Ενεργητική φωνή. Και αυτό είναι το λάθος. Τουλάχιστον είναι το μόνο που ξέρω με σιγουριά πια.
Πίνεις κρασί λοιπόν. Ή τζιν. Ή μάλλον πολλά κρασάκια και πολλά τζινάκια. Αλλα πιες τα για σένα. Θα σου κάνει καλό. Βγες έξω. Απλά μην κάνεις το λάθος το δικό μου. Μη τα βάλεις με τον εαυτό σου. Χίλιοι άνθρωποι, χίλια γούστα. Πονάει, το ξέρω. Αλλά δεν είσαι λάθος. Σταμάτα να φθείρεσαι, να αναλώνεσαι και φύγε από εκεί. Ξέρω ότι ακούγεται κοινότυπο, αλλά στο λέω. Όλα περνούν. Αυτό γίνεται, κι ας είναι κοινότυπο. ΠΑΤΑ ΣΤΑ ΠΟΔΙΑ ΣΟΥ. Φύγε από εκεί που δεν έχεις τα πρωτεία. Φύγε από εκεί που δεν είσαι αρκετή. Φύγε από εκεί που πρέπει να αποδείξεις κάτι. Φύγε από εκεί που θα απορριφθείς, γιατί μέσα σου το ξέρεις πως αυτό θα συμβεί. Αν σε προλαβαίνω κάντο. Κάνε αυτό που δεν έκανα εγώ όσο προλαβαίνεις.
Σεμίνα Σούφρα – m.lifo.gr
