Αληθινές μαρτυρίες Trafficking!Με απείλησαν, με χτύπησαν,με βίασαν…

Εξαναγκαζόταν σε σeξουαλικές πράξεις με σκοπό το κέρδος των διακινητών της. Διηγείται στον Λάμπρο Αραπάκο όλα όσα έζησε.

Η Μόνικα υπήρξε θύμα σeξουαλικού trafficking στη Θεσσαλονίκη. 4 χρονιά μετά, θυμάται τις τραγικές στιγμές που έζησε ενώ ήρεμη πια, περιμένει το δεύτερο παιδί της.

Πού γεννηθήκατε;

Στην Βουλγαρία.

Η ηλικία σας;

23

Τι είναι αυτό που θυμάστε περισσότερο από τα παιδικά σας χρόνια;

Θυμάμαι να παίζουμε με τα παιδιά στην αυλή του ορφανοτροφείου.

Πήγατε σχολείο; Το αγαπημένο σας μάθημα;

Είχαμε σχολείο στο ορφανοτροφείο που μεγάλωσα. Δεν μου άρεσαν τα μαθήματα ιδιαίτερα.

Όταν σας ρώταγαν μικρή, τι δουλειά θέλατε να κάνετε, τι απαντούσατε;

Ήθελα να γίνω κομμώτρια.

Πότε ήρθατε στην Ελλάδα;

Στη Θεσσαλονίκη ήρθα με τον αγόρι μου για να βρούμε δουλειά το 2009.

Για ποιο λόγο φύγατε από την πατρίδα σας;

Όταν έγινα 17 έπρεπε να φύγω από το ορφανοτροφείο που μεγάλωσα. Από τις πρώτες κιόλας εβδομάδες γνώρισα ένα αγόρι και κάναμε σχέση. Αυτός ήταν μεγαλύτερος από εμένα, ήταν 26 χρονών. Δεν είχαμε λεφτά και αυτός δεν είχε σταθερή δουλειά. Στον δεύτερο μήνα της σχέσης μας αυτός μου πρότεινε να φύγουμε μαζί και να πάμε στην Ελλάδα όπου είχε κάποιους φίλους που θα μας φιλοξενούσαν και θα μας βοηθούσαν να βρούμε δουλειές, έτσι ώστε να βγάλουμε λεφτά και στην συνέχεια να παντρευτούμε.

Τι όνειρα κουβαλούσατε τι στιγμή που ερχόσασταν στην Ελλάδα;

Πίστευα τον φίλο μου. Ήμουν πολύ ερωτευμένη και δεν μπορούσα να πιστέψω ότι ήμουν τόσο τυχερή που μόλις βγήκα από το ορφανοτροφείο βρήκα κάποιον να με αγαπάει τόσο και να θέλει να με παντρευτεί. Ήμασταν και οι δύο πολύ ενθουσιασμένοι. Αυτός ήταν σίγουρος ότι θα βρούμε δουλειά και σύντομα θα είχαμε και το δικό μας σπίτι.

Τι έγινε μόλις ήρθατε στην Ελλάδα;

Όταν φτάσαμε μας φιλοξένησε μια φίλη του (μεγάλη γυναίκα) στο σπίτι της για 1-2 εβδομάδες, ο φίλος μου έβγαινε όλη μέρα να βρει δουλειά και η γυναίκα με έστελνε που και που να καθαρίζω οικοδομές για να την βοηθάω. Δεν είχε όμως πολύ δουλειά και μας έστελνε στο σπίτι του γαμπρού της που ήταν πιο κεντρικά για λίγο μέχρι να βρούμε δουλειά. Στην ίδια πολυκατοικία έμεναν πολλοί από το σόι του γαμπρού της και είχαν και κοπέλες που μένανε εκεί και κάνανε πεζοδρόμιο τα βράδια. Εμείς δεν μπορούσαμε να βρούμε δουλειά, και αυτός γινόταν όλο και πιο αυστηρός μαζί μας. Μια μέρα ο φίλος μου μάλωσε μαζί του για να με προστατεύσει γιατί έλεγαν ότι αν δεν βρούμε να τους δώσουμε λεφτά για το ενοίκιο και φαγητό θα μου κλείσουν ραντεβού να πηγαίνω με άνδρες μέχρι να βρούμε δουλειά. Επίσης απείλησαν τον φίλο μου ότι θα τον προδώσουν. Τότε έμαθα ότι το αγόρι μου είχε μπλεξίματα με την μαφία στο παρελθόν και τον κυνηγούσαν να τον σκοτώσουν για κάτι λεφτά που χρωστούσε, γι’ αυτό ήθελε να φύγει από την Βουλγαρία. Πέρασε περίπου μια εβδομάδα και μία μέρα ξύπνησα, ο φίλος μου έλειπε και ήμουν κλειδωμένη μέσα στο διαμέρισμα. Έλειπε η τσάντα μου, το κινητό μου, τα χαρτιά μου. Λίγη ώρα αργότερα ήρθε η γυναίκα με τον γαμπρό της και έναν φίλο του και με φωνάξαν να μιλήσουμε.

Και τι σου είπαν;

Οτι η μαφία ανακάλυψε τον φίλο μου και αυτός έφυγε από την Ελλάδα για να κρυφτεί. Για να ξεφύγει, ζήτησε από τον γαμπρό 600 ευρώ για να τα δώσει στη μαφία, και για τα εισιτήριά του, με αντάλλαγμα ότι εγώ θα μείνω πίσω να δουλέψω γι’ αυτόν σαν πόρνη μέχρι να του ξεχρεώσω τα 2.000 ευρώ που κόστιζε η διαμονή μας εκεί μέχρι τότε αλλά και τα 600 που πήρε ο φίλος μου.

“Εγώ αντέδρασα και φώναξα, ζήτησα τα πράγματα μου για να φύγω. Με απείλησαν και όταν προσπάθησα να τρέξω να ξεφύγω, με χτύπησαν πολύ άσχημα αυτός και ο φίλος του και με βίασαν. Μετά με κλείδωσαν στο δωμάτιο και με άφησαν εκεί για μια ολόκληρη μέρα, και άρχισε να φέρνει φίλους του τα βράδια και να με χτυπάν και να με βιάζουν. Έτσι κατέληξα στην εμπορία ανθρώπων.”

Πόσο καιρό ήσουν κλεισμένη στο δωμάτιο;

Δεν μπορώ να πω ακριβώς πόσο καιρό πέρασα κλεισμένη στο δωμάτιο, ίσως ήταν 1-2 μήνες. Μετά άρχισε η γυναίκα να έρχεται εκεί τα πρωινά να με προσέχει και με είχε κλειδωμένη στο διαμέρισμα. Πάλι έρχονταν πελάτες στο διαμέρισμα τα βράδια, καμιά φορά και την μέρα. Μετά άρχισε να με παίρνει ο φίλος του ή η γυναίκα και να με πηγαίνουν τα βράδια στο πεζοδρόμιο μαζί με τις άλλες κοπέλες, πάντα μου έλεγε να μην κάνω καμιά χαζομάρα και προσπαθήσω να φύγω γιατί θα με βρει και θα με σκοτώσει. Όπου πηγαίναμε έβλεπα φίλους του και ήξερα ότι δεν μπορούσα να ξεφύγω. Αυτό έγινε για πολύ καιρό, ούτε θυμάμαι πόσο, άρχισα να μιλάω και με τα άλλα κορίτσια και να πίνω πολύ, δουλεύαμε από μόλις πέσει ο ήλιος μέχρι τις 5-6 το πρωί και μετά πίναμε πολύ μέχρι να κοιμηθούμε. Μια μέρα ήρθαν στο σπίτι πιωμένοι αυτός και δύο φίλοι του και έκαναν μεγάλη φασαρία. Πήραν εμένα και μια άλλη κοπέλα και μας κακοποίησαν φυσικά και σeξουαλικά. Ο ένας ήταν Έλληνας, είχε πιστόλι και μας είπαν ότι ήταν αστυνομικός.

“Μας βίασαν και μας χτύπησαν τόσο πολύ που η άλλη κοπέλα έμεινε αναίσθητη και την πήραν να την πάνε σε νοσοκομείο και δεν την ξαναείδα. Εγώ έμεινα 2 μέρες στο σπίτι με αιμορραγία, μελανιές και πονοκέφαλο, νόμιζα ότι θα πεθάνω από τον πόνο. Λίγες μέρες αργότερα πριν γίνω τελείως καλά με΄βγάλαν στο πεζοδρόμιο ξανά.”

Αποφάσισα να το σκάσω, μάζεψα αρκετά λεφτά για το εισιτήριο του τρένου από κάποιους πελάτες, και θυμόμουν περίπου τι ώρα έφευγε το τρένο για Σόφια από το σταθμό. Όταν έφτανε η ώρα έτρεξα από την Γιαννιτσών πέρασα τον μεγάλο δρόμο για να βγάλω εισιτήριο και όπως έτρεχα κάποιος με χτύπησε στο κεφάλι και έπεσα στην άσφαλτο. Συνήλθα και ήμουν καθισμένη σε μια στάση λεωφορείου και ένας μεγαλόσωμος άντρας που δεν είχα ξαναδεί μου είπε πως αν τολμήσω να το ξανακάνω θα με σκοτώσουν επιτόπου. Αυτή ήταν και η τελευταία φορά που προσπάθησα να αποδράσω.