Ακόμη και στις μέρες μας, η εικόνα μιας ελεύθερης γυναίκας θεωρείται ανησυχητική για πολλούς πολιτισμούς.

Πριν λίγο καιρό γράψαμε για την ιστορία των γυναικών στην Κίνα που αν δεν βρουν σύζυγο μέχρι την ηλικία των 25 θεωρούνται από την οικογένειά τους και την κοινωνία ως «κατάλοιπα ανθρώπων».

Advertisement

Παρόμοιες καταστάσεις παρουσιάζονται και σε άλλες χώρες με διάφορους τρόπους και όλες δίνουν μια αρνητική εικόνα για τις γυναίκες που επιλέγουν να μείνουν ελεύθερες παρά να δημιουργήσουν μια σχέση που δεν τους αρέσει.

Η ανθρωπολόγος Helen Fisher είναι γνωστή για τη μελέτη των σχέσεων και την εικόνα των γυναικών στον πολιτισμό. Στο βιβλίο της «Το πρώτο φύλο» εκθειάζει το ρόλο της γυναίκας που δεν αισθάνεται υποχρεωμένη να βρει σύζυγο και επιτυγχάνει τους δικούς της θριάμβους στην κοινωνία.

Αυτή είναι η γυναίκα που ξέρει πώς να είναι ευτυχισμένη.

Σας προσκαλούμε να προβληματιστείτε με αυτή την ιδέα σήμερα.

Η ελεύθερη γυναίκα σε μια πατριαρχική και σε μια μητριαρχική οικογένεια
Εδώ θα παρατηρήσουμε μια περίεργη δυαδικότητα. Ορισμένες χώρες εξακολουθούν να είναι πολύ πατριαρχικές ακόμη και σήμερα (η Κίνα και η Ινδία, για παράδειγμα), όπου μια νέα γυναίκα θα πρέπει να επιδιώξει έναν συζυγικό δεσμό που να εξυπηρετεί την οικογένειά της -ειδικά τον πατέρα της- ώστε να διατηρηθεί η κοινωνική υπόσταση της οικογένειας.

Ωστόσο, σε άλλες χώρες η μητέρα της οικογένειας είναι εκείνη που πιέζει την κόρη να επεκτείνει την οικογένεια και να συνεχίσει τη γενεαλογική σειρά.

Από την άλλη, υπάρχει εκείνη η μητέρα που θέλει εγγόνια ή επιθυμεί να δει την κόρη της σε μια καλοστημένη ζωή -για παράδειγμα, προσκολλημένη σε ένα σύζυγο που έχει μια καλή δουλειά. Αυτές είναι κάπως απαρχαιωμένες εικόνες που χάρη στην παράδοση εξακολουθούν να υφίστανται και στη σημερινή εποχή.

Ζευγάρια που έρχονται και παρέρχονται

Η αλήθεια είναι ότι οι περισσότεροι άνθρωποι γνωρίζουν ότι δεν είναι τόσο απλό να βρεις ένα σύντροφο για το υπόλοιπο της ζωής σου. Οι άνθρωποι μεγαλώνουν, προοδεύουν, αλλάζουν και βελτιώνονται σε όλη τη διάρκεια της ζωής τους και σε αυτό το ταξίδι είναι πιθανό να έχουν περισσότερους από ένα συντρόφους.

Είναι γνωστό ότι μπορείτε να περάσετε αμέτρητες υπέροχες στιγμές με ένα άτομο, έπειτα να τελειώσετε αυτή τη σχέση και να προχωρήσετε σε μια νέα κατάσταση μοναξιάς αλλά με ισάξια ικανοποίηση.

Μπορείτε να ζήσετε τη ζωή σας στο έπακρο είτε ελεύθερη είτε σαν ζευγάρι εφόσον οι άνθρωποι γύρω σας σάς σέβονται και σας αφήνουν να είστε ευτυχισμένες με τη ζωή σας.
Η προσωπική σας ελευθερία είναι ένα δώρο που δυστυχώς μπορεί να μην καλλιεργείται σε όλους τους πολιτισμούς. Και μάλιστα μπορεί να σας προκαλέσει έκπληξη το γεγονός ότι ακόμη και σήμερα κορίτσια και νέες γυναίκες πωλούνται σαν εμπορεύματα στην αγορά.
Η γυναίκα δεν είναι εμπόρευμα και ποτέ δεν πρέπει να θεωρηθεί ως «μισή» επειδή δεν έχει σύζυγο.

Όλοι είμαστε ολοκληρωμένα ανθρώπινα όντα που συνεχίζουν να προχωρούν μπροστά, να αναπτύσσονται σιγά -σιγά, με τον καθρέφτη μας να αντικατοπτρίζει αυτό που θέλουμε να είμαστε. Είτε έχουμε σύντροφο είτε όχι.

Μήν χάσετε:

Η ελεύθερη γυναίκα που δεν βρίσκεται σε «αναζήτηση»

Άλλο ένα κοινό γεγονός, ακόμη και στις πιο προοδευτικές κοινωνίες, είναι η αντίληψη ότι όταν ένα άτομο δεν έχει παντρευτεί, άνδρας ή γυναίκα, θα πρέπει συνεχώς να ψάχνει το άλλο του «μισό».

Κάθε άνθρωπος είναι ελεύθερος να κάνει αυτό που θέλει. Μπορούν να ψάξουν για σύντροφο αν το θέλουν αλλά μπορούν και να μην το κάνουν, αν δεν το επιθυμούν. Να αφήσουν τη ζωή να τους φέρει ό,τι θέλει και απλά να είναι ευτυχισμένοι.

Μπορεί να είναι ευτυχισμένοι απλά και μόνο απολαμβάνοντας τις κοινωνικές τους σχέσεις, την οικογένειά τους και τη δουλειά τους. Δεν αισθάνονται την ανάγκη να βρουν κάποιον άλλον για να ολοκληρωθούν σαν άτομα.

Αυτή η ισορροπία και η εσωτερική γαλήνη μπορεί να προσφέρει ολοκλήρωση και ευτυχία.
Εκτός αυτού, αυτό τους επιτρέπει να δημιουργούν πιο ώριμες σχέσεις, όπου και οι δυο είναι ευτυχισμένοι με αυτό που είναι και δεν αισθάνονται κενοί ή φοβισμένοι.

Οι γυναίκες του σήμερα

Ας επιστρέψουμε σε μερικές από τις θεωρίες της Helen Fisher. Η διάσημη ανθρωπολόγος έγραψε το βιβλίο της «Το πρώτο φύλο» για να κρίνει το γνωστό κλασικό βιβλίο της Σιμόν ντε Μποβουάρ «Το δεύτερο φύλο».

Σε αυτό αντικατοπτρίζει έναν αριθμό ιδεών για τις γυναίκες οι οποίες καλούνται να βασίζονται στις δικές τους ικανότητες για να αποκτήσουν ηγετική θέση στην κοινωνία.
Σύμφωνα με τη Fisher, ο γυναικείος εγκέφαλος είναι πιο διαισθητικός και συμπονετικός. Δυο στοιχεία που μπορούν να φανούν εξαιρετικά χρήσιμα στην εργασία και σε οργανωτικά πλαίσια, εξ ου και η ανάγκη να αγωνιζόμαστε για αυτά.

Οι γυναίκες θα πρέπει να αναζητήσουν τη δική τους ευτυχία με οποιονδήποτε τρόπο και αν επιλέξουν: με σύντροφο, χωρίς σύντροφο, με μεγάλη οικογένεια, χωρίς παιδιά, με μια υψηλά ιστάμενη επαγγελματική θέση ή με μια απλή δουλειά που φέρνει γαλήνη στο μυαλό.
Αξίζει επίσης να σκεφτούμε αν οι γυναίκες είναι «το πρώτο φύλο» ή όχι.

Ίσως να είμαστε όλοι απλοί άνθρωποι που θα πρέπει να σέβονται ο ένας τον άλλον και να προωθούν μια πιο ελεύθερη κοινωνία με ισάξιες ευκαιρίες για όλους.

meygeia.gr

Μην Χάσετε! Ακολουθήστε μας!