Είμαι ακόμα εδώ. Ακούγεται μια φράση με εκατομμύρια έννοιες, για εμένα είναι ύπουλη φράση ανάλογα την μέρα που ξημερώνει.

Κρατάω πολύ σφιχτά αυτήν την κόκκινη κλώστη που έραψα κάποτε, πια κλωστή;

Advertisement

Ο μάγος την ξέρει μόνο αυτήν την κλώστη.

Δεν ξέρω αισθάνομαι ότι ξύπνησα από μια ύπνωση που ανάγκασα τον εαυτό μου να μπει.
Έχει και όνομα αυτή η ύπνωση λέγεται ‘ ΤΑ ΠΡΈΠΕΙ ‘ με έβαλα χωρίς να ξέρω τον λόγο
μάλλον τον ξέρω τώρα που το ξανασκέφτομαι.

Πήγα να κρυφτώ εκεί στα πρέπει, να κρύψω για άλλη μια φορά τα αρνητικά μου συναισθήματα να μην νιώθω, να μην βλέπω, να κάνω ότι δεν συμβαίνει τίποτα, ναβάζω όπως πάντα τα όρια μου, μέχρι εκεί αποφάσισα σήμερα ότι αντέχω άρα μέχρι εκεί σήμερα μπορώνα φτάσω.

Αυτό το ονόμαζα δύναμη ( μπούρδες ) να κρύβω αυτά που πραγματικά αισθάνομαι και να δίνω αυτά που θα αρέσουν, αυτά που πάλι θα με κάνουν να ανέβω ψηλά και να είμαι ατρόμητη, σιγά ρε λέω στον εαυτό μου ο σκοπός άρα της ζωής σου είναι αυτός; Να μην πέφτεις ποτέ;

Μα αν δεν σκοντάψεις μάτια μου που να δεις και λίγο τα πόδια σου με τα μάτια σου, πως θα καταλάβεις ότι ο δρόμος που περπατάς είναι ο σωστός;

Ναι εντάξει βάζεις στόχους τους οποίους τους καταφέρνεις και λες μπράβο μου αλλά γιατί ακόμα υπάρχει αυτό το κενό μέσα μου; Γιατί μωρό μου, γλυκέ μου εαυτέ δεν είναι αυτοί οι πραγματικοί σου στόχοι και όνειρα, είναι δανικοί τους πείρες από αλλού απλά για να κρυφτείς καλά μέσα σε αυτούς.

Μήν χάσετε:

Όταν έπρεπε να νιώσεις να πέσεις πραγματικά και ναι να χάσεις λίγο αυτήν την περιβόητη δύναμη που σου έδωσαν και δεν την ζήτησες κιόλας αλλά ευχάριστα την κράτησες, δεν έπεσες φοβόσουν λες και τα αρνητικά συναισθήματα δεν υπάρχουν.

Τα έβαλες βιαστικά σε ένα ωραίο καλοδουλεμένο κουτί και λες τσουπ όλα καλά είμαι ευτυχής τώρα. Δεν ρώτησες όμως τον πραγματικό ξενοδόχο, την ψυχή σου. Ότι κι αν κρύβεις, ότι και αν κουκουλώνεις, ότι και αν κάνεις αυτή πονάει και θα πονάει μέχρι να το ξεπεράσει για αυτό πάντα βγαίνει στην επιφάνεια.

Η ψυχούλα σου που συνδέεται με την καρδιά σου φυσικά τι νόμιζες ότι είναι ξεχωριστές;

Μα καλό μου που ζεις η λογική είναι που σε κοιμίζει και η καρδούλα σου σε ξυπνάει απλά σε άφησε να πέσεις σε λήθαργο γιατί για αυτήν αυτό είναι το πέσιμο σου. Κάπως έτσι όπως σε υπνώτισες έτσι ακριβώς με μια σφαλιάρα σε ξύπνησες.

Τώρα απλά θέλεις να τεντώσεις το κορμί σου καλά τόσο πολύ που να πετάξεις γιατί πιάστηκες τόσο καιρό και να πεις απλά φεύγω από τα ‘πρέπει’ και θα ζήσω όπως θέλω εγώ μπορεί να ακούγεται κλισέ όλο αυτό ναι αλλά αυτό θέλεις.

Να έχεις μαζί σου αυτή την κόκκινη κλώστη πάντα και να αποφασίζεις συνειδητά πια για το πότε θα ράψεις. Το θέμα είναι μόνο ότι έμαθες να πετάς, έμαθες καλά τελικά αγαπητέ μου εαυτέ θα το κάνεις;

Φοβάμαι θα πω αλλά θα συνεχίσω γιατί δεν είναι καλό όπλο ο φόβος. Θα πάρω όμως μαζί μου τα καλύτερα όπλα που έμαθα να έχω, την αγάπη μου γιατί όταν ράβω δεν ξηλώνω εύκολα μόνο διορθώνω, τις γνώσεις μου όποιες και αν είναι αυτές και την πραγματική μου δύναμη η οποία δύναμη μου είναι να πετάς, όταν μπορείς να πετάξεις απλά κάνε το αν δεν τα καταφέρεις με την πρώτη μην σκάς υπάρχουν αμέτρητες στιγμές να μετράς και να ξανά προσπαθείς, μόνο μην σταματάς να πετάς.

Γράφει η lluvia Για Το healingeffect.gr

Μην Χάσετε! Ακολουθήστε μας!