Ο θυμός είναι και αυτό ένα από τα πολλά συναισθήματα που μπορεί να νιώσει κανείς μας κατά τη διάρκεια της ζωής του.
Οι καταστάσεις και οι περιστάσεις που μπορούν να φέρουν τέτοιου είδους συναισθήματα στην επιφάνεια είναι πολλές.
Η αφορμή μπορεί να είναι είτε ένας καυγάς, είτε μία αδικία, μία εκμετάλλευση εις βάρος μας, η κοροϊδία προς το πρόσωπο μας, τυχόν ψέματα που ανακαλύπτουμε μετά από καιρό.
Ωστόσο, η ένταση του συναισθήματος αυτού μπορεί να ποικίλλει. Αυτό σχετίζεται κυρίως με την “πηγή” του κακού. Όσο πιο αγαπημένο και πιο κοντινό είναι το άτομο με το οποίο ήρθαμε σε ρήξη, τόσο πιο έντονη είναι και η αδικία που εμείς βιώνουμε.
Είναι πραγματικά πολύ δύσκολο να διαχειριστείς τέτοιου είδους συναισθήματα. Είναι δύσκολο να τιθασεύσεις τις σκέψεις που ξεπετάγονται ανεξέλεγκτα εκείνη την ώρα και ακόμη πιο δύσκολο να συγκρατήσεις τη γλώσσα σου η οποία τρέχει και ξεστομίζει πολλές φορές πράγματα δίχως πρώτα να τα φιλτράρει.
Μερικές φορές τα λόγια μας μπορεί να είναι πολύ σκληρά. Για αυτό και πολλές φορές, έπειτα από έναν καυγά, είναι συχνό φαινόμενο να χρησιμοποιούμε ατάκες του τύπου “Δεν το εννοούσα έτσι όπως ακούστηκε ή το γνωστό, δεν το εννοούσα το είπα πάνω στα νεύρα μου.
Είναι αλήθεια πως αυτό μπορεί να συμβεί. Μπορεί να έρθει κάποια στιγμή που να νιώσουμε το δίκιο να μας πνίγει, οι αντοχές μας να έχουν φτάσει στα όρια τους και η υπομονή μας να έχει εξαντληθεί. Ίσως εκείνη την ώρα να έχουμε την ανάγκη να ανταποδώσουμε το κακό για να είμαστε πάτσι, για να επανέλθει η ισορροπία μέσα μας.
Είναι ακόμη γεγονός πως ο θυμός και η έκφραση του είναι ένας τρόπος να αποτινάξουμε την συσσωρευμένη μας ένταση.
Όμως είναι άραγε ο σωστός τρόπος; Και εν τέλει βοηθάει όντως να διώξουμε την ένταση ή απλώς ενισχύει και γεμίζει τις καρδιές μας με περισσότερο μίσος; Μήπως τελικά μας εντάσσει σε έναν φαύλο κύκλο από τον οποίο δύσκολα μπορούμε να βγούμε;
Αυτό σημαίνει όμως ότι πρέπει να αφήνουμε οποιονδήποτε να μας εκμεταλλεύεται και να μας εξοργίζει με την απρεπή συμπεριφορά του συνεχίζοντας να μας πληγώνει;
Φυσικά και όχι. Αντιθέτως, πρέπει να απαντάμε σε οτιδήποτε νιώθουμε πως μας αδικεί, όμως υπάρχουν τρόποι και τρόποι για να βάζουμε τον άλλον στη θέση του. Δεν χρειάζεται να αναλωνόμαστε με αυτόν τον τρόπο και να ποτίζουμε τις καρδιές μας με τόσο μίσος και κακία.
Σάμπως, με το να τον βρίσουμε ή να του επιτεθούμε θα αλλάξουμε την κατάσταση;
Όχι.
Αντιθέτως, του δίνουμε ταυτόχρονα την ικανοποίηση ότι κατάφερε να μας συγχύσει για ακόμη μία φορά.
Το μυστικό για τη δική μας ψυχική ηρεμία είναι να μάθουμε να μην επιτρέπουμε σε κανέναν να μας ταράζει. Και να θυμόμαστε πως αν κάποιος το καταφέρνει, αυτό σημαίνει πως εμείς του αφήσαμε τα περιθώρια και του δώσαμε αυτό το δικαίωμα.
Μήν χάσετε:
Μάθετε να υπερασπίζεστε τον εαυτό σας αλλά με κατάλληλο τρόπο. Ο θυμός το μόνο που μπορεί να κάνει είναι σας κάνει να χάσετε το δίκιο σας.
Της Χρύσας Λεϊμονή – anapnoes.gr
