Γράφει η Martsela Manaj©
Σίγουρα αυτός ο τίτλος σε κάνει σκέφτεσαι πρόσωπα που ίσως έχεις πληγώσει ή πρόσωπα που όσο και να πίεσες τον εαυτό σου να τους αγαπήσεις παραπάνω, τελικά δεν μπόρεσες.
Ούτε μπόρεσες ποτέ να δώσεις μια εξήγηση στον εαυτό σου.
Έχω μπει και εγώ σε αυτήν την θέση, και θέλω να το μοιραστώ μαζί σας. Έχω νιώσει πολλές φορές αδικημένη από την ζωή, όταν ήθελα κάποιον με όλη μου την ψυχή, και εκείνος έπαιζε με τα συναισθήματα μου, ή με κρατούσε για να νιώθει ασφαλής και λόγω επιβεβαίωσης.
Έχω νιώσει πως είναι να δίνεις τα πάντα και να θες τα πάντα από τον άλλον, αλλά τελικά να δέχεσαι τα ψίχουλα και να τον αγαπάς ακόμα πιο πολύ.
Τώρα έχω φτάσει σε ένα σημείο που δεν μπορώ να δώσω όσα μου δίνουν… Να νιώσω όσα νιώθουν για μένα. Μακάρι να σε αγαπούσα το ίδιο όσο με αγαπάς. Μακάρι να μπορούσα να δώσω όλο μου το είναι για εσένα. Να βρίσω όποιον πει κάτι κακό για εσένα.. Να σε θέλω νύχτα μέρα. Να σε σκέφτομαι συνέχεια και να κάνω όνειρα για μας… θέλω πολύ να είσαι εσύ η ζωή μου… και όχι εκείνοι που κάποτε φώναζα έτσι αλλά δεν το άξιζαν. Εσύ το αξίζεις.. αλλά εγώ δεν στο δίνω..
Αυτά τα λόγια λέει το μυαλό μου συνέχεια, ύστερα τα βάζω με μένα χωρίς να αναλύσω περισσότερο το γιατί μου συμβαίνει αυτό. Εκεί τα πράγματα γίνονται χειρότερα μέσα μου, και η λύση ακόμα να φάνει. Ώσπου, μια μέρα λέγοντας πάλι τα ίδια και τα ίδια στον εαυτό μου, και έχοντας συγκρουσιακό διάλογο (αν μπορείς να το πεις έτσι), είπα μέσα μου «Τι κάνω;
Μήν χάσετε:
Κρατάω όλο μου το είναι να το δώσω σε κάποιον που δεν το αξίζει για ακόμη μια φορά; Είμαι με έναν άνθρωπο που μου δίνει όλη του την ζωή και εγώ ακόμα ψάχνω τον έρωτα σε άτομα που ίσως με ξανά πληγώσουν; Μα γιατί;
Και ξαφνικά ένιωσα πως μάλλον φταίει ο τρόπος που αγαπάω τον εαυτό μου και συνδέεται και με τον τρόπο που αγαπάω γενικά.
Με νιώθεις;
Είπες πολλά σ’ αγαπώ σε άτομα που δεν άξιζαν ούτε την ματιά σου;
Σκέψου πόσο αγαπάς τον εαυτό σου…. Σκέψου… ίσως εκεί θα βρεις την λύση
Μήπως όλα σου τα σ’ αγαπώ που είπες και τα πίστευες με όλο σου το είναι τα είπες σε άτομα που σε αγαπούσαν όσο αγαπάς εσύ τον εαυτό σου; Ενώ από την άλλη σε εκείνα τα άτομα που σε αγάπησαν και με το παραπάνω δεν μπόρεσες να το νιώσεις γιατί δεν σου ήταν οικείο σαν αίσθημα αγάπης;
Για αυτό λοιπόν θα ξανά πω… Μακάρι να σε αγαπούσα περισσότερο… Μακάρι να σε αγαπούσα περισσότερο εαυτέ μου. Έτσι θα αγαπούσα και τους κατάλληλους ανθρώπους.
© Martsela Manaj – healingeffect.gr
