Όταν γεννιόμαστε, οι γονείς μας είναι ότι έχουμε σε αυτόν τον κόσμο.
Είναι τα άτομα στα οποία απευθυνόμαστε για υποστήριξη, καθοδήγηση και ασφάλεια.
Η αλήθεια είναι ότι είμαστε όλοι άνθρωποι και όλοι κάνουμε λάθη. Ωστόσο, στο μυαλό ενός παιδιoύ οι γονείς του είναι κάτι πολύ περισσότερο από απλά ένας άνθρωπος.
Είναι οι δημιουργοί του, οι φροντιστές του, οι κηδεμόνες του, και έζησαν εδώ πριν γεννηθεί. Η μητέρα και ο πατέρας μας είναι η θεά μας και ο θεός όταν είμαστε νέοι.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ότι κάνουν οι γονείς και το πώς συμπεριφέρονται, γίνεται ένα σημαντικό μέρος της ψυχής των παιδιών τους.
Ο τρόπος που μιλάμε σε αυτά μας γίνεται η εσωτερική φωνή τους!
Ο εγκέφαλός μας έχει πολύ περισσότερες νευρικές συνδέσεις όταν είμαστε νέοι. Απορροφά σχεδόν όλα όσα συμβαίνουν γύρω μας με σκοπό να προσαρμοστούν καλύτερα στο περιβάλλον του..
Καθώς μεγαλώνουμε, κρατάει μόνο τις πιο χρησιμοποιούμενες νευρικές συνδέσεις και απαλλάσσεται από όλα όσα δεν χρησιμοποιούμε συνήθως.
Η φωνή της μητέρας και του πατέρα μας είναι κάτι που ενσωματώνεται βαθιά στην ψυχή μας, γίνεται η εσωτερική μας φωνή.
Ο τρόπος που μας μιλούν γίνεται ο τρόπος που μιλάει η εσωτερική φωνή μας, τον τρόπο που μιλάμε για τον εαυτό μας.
Αν είναι θυμωμένοι τις περισσότερες φορές που μας μιλούν, αν είναι σκληροί και κρύοι, αν φωνάζουν και φωνάζουν κάθε φορά που κάνουμε κάτι λανθασμένο, έτσι θα αντιμετωπίσουμε τον εαυτό μας κάθε φορά που κάνουμε ένα λάθος. Αλλά όπως είπαμε, είμαστε όλοι άνθρωποι, κάνουμε λάθη και αυτό είναι εντάξει. Ο τρόπος με τον οποίο προσεγγίζετε τα λάθη είναι ο τρόπος που τα μαθαίνετε και τα ξεπερνάτε.
Πώς να μιλήσετε στο παιδi σας;
Μια ενοχλητική εσωτερική φωνή μπορεί να μας εμποδίσει να δοκιμάσετε νέα πράγματα, κάνοντάς μας να αισθανόμαστε άνευ αξίας κάθε φορά που κάνουμε ένα λάθος.
Ενώ μια φιλική εσωτερική φωνή μπορεί να είναι η μεγαλύτερη υποστήριξη, οδηγός και κίνητρο στη ζωή μας.
Γι ‘αυτό είναι σημαντικό να μιλήσετε στο παιδi σας με καλοσύνη, αγάπη και ειλικρίνεια, ακόμη και όταν κάνουν λάθος ή κάνουν κάτι λάθος.
έτσι θσ αναπτύξετε μια φωνή μέσα στο κεφάλι τους που θα τα στηρίξει στη ζωή όποτε χρειάζονται υποστήριξη, ακόμη και όταν δεν εσείς δεν είστε εκεί.
Ή τουλάχιστον μπορείτε να προσπαθήσετε να αποφύγετε να λέτε αυτές τις φράσεις:
Είναι εξαιρετικά επιζήμιες για τον αναπτυσσόμενο χαρακτήρα ενός παιδιoύ!
«Στaματήστε να κλαίτε τώρα!»
Συνήθως όταν ένα παιδi κάνει κάτι που ξέρει πως θα τιμωρηθεί για αυτό..τότε αρχίζει να κλαίει. Αλλά ακόμα κι αν δεν υπάρχει λόγος να κλάψουν, αυτό είναι το συναίσθημά τους. Έχουν κάθε δικαίωμα στον κόσμο να εκφράσουν το πώς νιώθουν. Λέγοντας αυτό προγραμματίζετε σιγά σιγά το παιδi σας να καταστείλει τα συναισθήματά του.
Αντ ‘αυτού θα πρέπει να πείτε: «Είναι εντάξει να κλάψεις, είναι εντάξει για να δείξει πώς αισθάνεται. Αλλά αν αυτό που κάνει δεν είναι σωστό. » αγκαλιάστε το και εξηγήστε γιατί είναι λάθος τι αυτό που έκανε.
Μήν χάσετε:
«Είσαι άχρhστoς!»
Αυτό είναι ίσως το χειρότερο πράγμα που μπορείτε να πείτε σε ένα παιδi. Ειδικά όταν είστε το άτομο από το οποίο περιμένουν στα περισσότερα να τους δώσει την έγκριση. Λέγοντας αυτό, βάζετε το παιδi σας σε μια διαδικασία που δεν τελειώνει ποτέ, θα ζητάει συνεχώς έγκριση από τον έξω κόσμο. Αντί να τους βοηθήσετε να βρουν τη δική τους αξία μέσα, τους αφήνετε να πιστεύουν ότι δεν έχουν αξία..
Υπάρχουν τόσα πολλά πράγματα που μπορείτε να πείτε αντί αυτού, όπως: «Κανείς δεν είναι τέλειος», «Δεν είναι η μέρα σου, θα το κάνεις καλύτερα την επόμενη φορά».
«Τα Μεγάλα αγόρια / κoρίτσια δεν φoβούνται!»
Πρώτα απ ‘όλα, γιατί το λες στο παιδi σου. Πιθανότατα είστε πιο φοβισμένοι από ό, τι τα ίδια τα παιδιά σας. Δεύτερον, τους πιέζετε να απορρίπτουν αυτό που αισθάνονται ειλικρινά. Ο φόβος δεν είναι κακό, αλλά μας θυμίζει πότε πρέπει να είμαστε προσεκτικοί. Δεν πρέπει να ξεφύγετε από αυτό, αλλά να το αντιμετωπίζετε, να το γνωρίζετε, να το μάθετε. Και το πραγματικό θάρρος δεν είναι ατρόμητο, αλλά σας μαθαίνει να αντιμετωπίζετε τον φόβο σας, ακόμη και αν είστε τρομοκρατημένοι.
Αντί αυτού, πείτε του: «Είναι εντάξει να φοβάσαι.. Όλοι μας φοβούνται μερικές φορές. Αλλά ξέρω ότι υπάρχει θάρρος μέσα σου που θα σε βοηθήσει να κάνεις το σωστό, ακόμα κι αν φοβάσαι. Είσαι ο μικρός ήρωας μου! »
«Είμαι απoγoητευμένος από εσένα!»
Οι γονείς συνήθως το λένε αυτό στα παιδιά τους όταν αισθάνονται ήδη άσχημα. Προσπαθώντας να τους καταστήσετε υπεύθυνους για την απογοήτευσή σας.. είναι αρκετά εγωιστικό. Μπορείτε να είστε απογοητευμένοι με έναν φίλο, μπορείτε να απογοητευτείτε σε μια ταινία, αλλά δεν μπορείτε να απογοητευτείτε από το παιδί σας. Είστε εκεί για να τους δώσετε μια σωστή πορεία. Έτσι, όταν κάνουν κάτι λάθος, καθοδηγήστε τα.. Διδάξτε στο παιδί σας τι είναι λάθος και γιατί.
Αντί αυτού, πείτε του: «Αυτό που κάνατε είναι λάθος, κατά τη γνώμη μου. Ακόμα κι αν επιλέξατε να κάνετε ό, τι κάνατε..Ξέρω ότι μπορείτε να κάνετε καλύτερα! »
«Δεν είσαι αρκετoς!»
Λέγοντας τους αυτό, τους παρουσιάζετε μια αρκετά περιορισμένη εικόνα των ίδιων, της αξίας τους. Υπονοείτε ότι υπάρχει κάτι που λείπει για να κάνουν ό, τι αγαπούν ή να είναι αυτοί που θέλουν να είναι. Παρόλο που δεν λέτε ότι δεν αρκούν, προγραμματίζετε τη νοοτροπία τους με αυτόν τον τρόπο. Ένα δέντρο είναι αρκετό για να είναι ένα δέντρο ακόμα και όταν είναι μόνο ένας σπόρος. Αλλά πρέπει να αναπτυχθεί ώστε να γίνει αυτό που είναι.
Αντί αυτού, πείτε του: «Αρκεί να είσαι ή να κάνεις ό, τι αγαπάς. Αλλά μερικές φορές όλοι πρέπει να εκπαιδεύσουμε ή να ασκήσουμε κάτι πριν, ώστε να αναπτυχθούμε έτσι «. ©Επιμέλεια κειμένου: healingeffect.gr – Η αναδημοσίευση δεν επιτρέπεται χωρίς γραπτή άδεια.
