“Περί θανάτου:Ο Θεός σου στέλνει δοκιμασίες, επειδή γνωρίζει πόσο και τι αντέχεις.”
Εκοιμήθη στην καλύτερη, πέθανε σου ανακοινώνει τυπικά και απλά ο γιατρός.Δεν μπορείς να το διαχειριστείς.Ξεσπάς , κλαις ,αλλά δε κλαις με τα μάτια , κλαίει η καρδιά σου και εκεί μάτια μου -δυστυχώς ή ευτυχώς- δεν μπορείς να σκουπίσεις τα δάκρυα σου.Νιώθεις άδειος, κενός.
Το απόλυτο χάος ,το μαύρο σε αντικατοπτρίζει πλέον.Δεν έχεις αποδεχτεί ακόμη το γεγονός,δεν είναι και εύκολη αυτή η διαπίστωση ,ξέρεις. Μία πολύ μικρή γραμμή χωρίζει τη ζωή από το θάνατο .Η μέρα της κηδείας έφτασε.Με λίγα λόγια, ό,τι χειρότερο καλέστηκες να αντιμετωπίσεις.Όλοι σου οι άνθρωποι, βρίσκονται εκεί ,σου λένε πόσο σε αγαπάνε και σε νοιάζονται.Δε θα σε αφήσουν ποτέ μόνο σου,θα συνεισφέρουν με κάθε μέσο και τίμημα.Κάνεις πώς τους πιστεύεις και πιστεύουν και οι ίδιοι πώς ο μονόλογος τους ήταν εύπεπτος, γιατί ως μονόλογος σκιαγραφείται,αφού εσύ δεν επικοινωνούσες ούτε ψυχικά ,αλλά ούτε καν σωματικά. Ξέρεις ότι έχεις μείνει μόνος σου . Αρχίζεις να φοβάσαι για το τί θα γίνει με τη ζωή σου.
Μήν χάσετε:
Γνωρίζεις όμως ότι πρέπει να φανείς δυνατός,ακόμη και αν δεν είσαι.Θα γίνεις.Θυμήσου τί σου έλεγε η μητέρα πριν φύγει… Ο Θεός σου στέλνει δοκιμασίες,γιατί ξέρει πόσο και τί αντέχεις.Αυτό δεν σε παρηγορεί,αλλά επειδή το ξεστόμισε η αγαπημένη σου φωνή το θεωρείς ως (άγραφο)νόμο.
Από την κηδεία και κάθε μέρα πηγαίνεις στο νεκροταφείο.Εκεί είσαι ο αληθινός σου εαυτός,μπορείς να μιλήσεις και να κλάψεις ελεύθερα.Οι συγγνενείς σου δεν σε αφήνουν ούτε λεπτό μόνο σου. Πιστεύεις ότι όλα πάνε από το κακό στο χειρότερο, αλλά κάνεις λάθος.Είναι εντάξει να μην είσαι εντάξει ώρες ώρες, δεν μπορείς πάντα να φοράς το προσωπείο του χαμογελαστού ανθρώπου.Θα το ξεπεράσεις όμως μέρα με τη μέρα,ο χρόνος θα σε λυτρώσει σωστά.Πίστεψε το και μία μέρα θα ξυπνήσεις και θα σου φαίνεται όλο αυτό σαν ένα κακό και μακρινό όνειρο.Θα το παλέψεις, πιστεύω σε σένα.Σου αξίζει ένα καλύτερο αύριο.Ξεκινάς…
Ασημίνα Σακλάκη – healingeffect.gr
