«Ο έρως χρόνια δεν κοιτά» συνηθίζουμε να λέμε, θέλοντας να δείξουμε πως ο έρωτας δεν κοιτάει ηλικία.

Advertisement

Είμαστε βαθιά ρομαντικοί και ευελπιστούμε πως ο έρωτας δε θα νικηθεί από τον ανασταλτικό παράγοντα της βιολογικής ηλικίας. Όμως, πόσο αλήθεια μπορεί να είναι αυτό;

Τα κοινωνικά ταμπού έχουν παρέλθει. Οι άνθρωποι έχουν πλέον μεγαλύτερη ελευθερία να εκφράζουν τα θέλω τους, να μην αποκτούν οικογένεια αν δε θέλουν, να διατηρούν σχέση με διαφορά ηλικίας, να έχουν σύντροφο του ίδιου φύλου. Υπάρχει μεγαλύτερη ελευθερία στην έκφραση της προσωπικής ζωής και στην ελευθερία επιλογής του ανθρώπου. Ωστόσο, η διαφορά ηλικίας σε ρεαλιστικό επίπεδο, έχει διάφορα προβλήματα και δημιουργεί διαφορές στο πέρασμα των χρόνων.

Όταν είσαι νέος, στα 20/ 25, στα 30, στα 35, τον έρωτα τον βλέπεις καθαρά ρομαντικά και αφήνεις τις πεταλούδες στο στομάχι να σου σβήνουν κάθε ρανίδα λογικής.

Όταν όμως, είσαι πια 40, 45, 50, μετράς πια τα πάντα και δεν αφήνεις το συναίσθημα να σου πνίξει κάθε αίσθηση λογικής.

Η μεγάλη διαφορά ηλικίας, ακόμα και αν στην αρχή δεν κάμψει το συναίσθημα του έρωτα, σίγουρα θα δημιουργήσει ορισμένα προβλήματα στο μέλλον.

Είτε ο άνδρας είναι μεγαλύτερος, είτε η γυναίκα, αυτό θα φέρει πλήθος διαφορών. Όσο και αν η κοινωνική πραγματικότητα θέλει τον άνδρα να είναι μεγαλύτερος, η αλήθεια είναι πως και αυτή η διαφορά, οφείλει να έχει ένα όριο. Το ίδιο ισχύει και σε σχέσεις που δεν ανταποκρίνονται στο αυστηρό ετεροφυλόφιλο πρότυπο, όπως οι ομόφυλες σχέσεις.

Η μεγάλη διαφορά στη βιολογική ηλικία, ενδέχεται να δημιουργήσει πρόβλημα υπό το πρίσμα των διαφορετικών προσδοκιών και επιθυμιών. Άλλες είναι οι ανάγκες ενός ανθρώπου στα 20, άλλες 40, άλλες στα 60. Και μέσα σε ένα ζευγάρι με μεγάλη διαφορά, δεν είναι απίθανο οι διαφορετικές ανάγκες να συγκρουστούν και να προκαλέσουν τριβή. Μπορεί ο αρκετά νεότερος άνθρωπος να θέλει να διασκεδάζει και να πηγαίνει για χορό ή για ποτό, ενώ ο μεγαλύτερος να μένει σπίτι διότι δεν έχει τη σωματική αντοχή να ξενυχτάει.

Μπορεί και αντίστροφα, ένας άνθρωπος νεότερος να θέλει να χαρεί την ανεμελιά της νιότης, ενώ ο μεγαλύτερος να θέλει οικογένεια και πιο σοβαρό δεσμό για τον οποίο ο νεότερος σύντροφος να μην είναι έτοιμος.

Ένα από τα δύο σοβαρότερα προβλήματα της διαφοράς ηλικίας, είναι το γεγονός πως ο μεγαλύτερος άνθρωπος μπορεί να εμφανίσει διάφορα προβλήματα υγείας, τα οποία είναι φυσικό επόμενο από τη στιγμή που η βιολογική ηλικία αυξάνεται.  Η μεγάλη διαφορά ηλικίας, μπορεί να οδηγήσει γρηγορότερα και στο θάνατο του ενός, με τον εναπομείναντα σύντροφο να καλείται να διαχειριστεί το πένθος και την αναγκαιότητα συνέχισης της ζωής.

Αν μία γυναίκα είναι αρκετά μεγαλύτερη, μπορεί πλέον η αναπαραγωγική της ικανότητα να μην υφίσταται, να έχει επέλθει η εμμηνόπαυση ή να μπορεί να ανταποκριθεί στις συναισθηματικές ανάγκες του άλλου ανθρώπου. Προσωπικά, θεωρώ πως ο ρατσισμός που υφίσταται οι γυναίκες μεγαλύτερης ηλικίας που διατηρούν σχέση με αρκετά νεότερο σύντροφο, είναι το γεγονός πως οι ίδιες δεν έχουν την αναπαραγωγική τους ικανότητα από μία ηλικία και μετά (45-50). Αυτό μπορεί να ισχύει και για τον άνδρα, για τον οποίο μπορεί μεν να μην υπάρχει η εμμηνόπαυση, αλλά εμφανίζει και εκείνος κάμψη στην αναπαραγωγική του ικανότητα με την ποιότητα του σπέρματος να πέφτει κατακόρυφα μετά τα 45-50.

Σίγουρα, υπάρχουν ζευγάρια που έχουν διαφορά ηλικίας, αλλά έχουν καταφέρει να είναι αγαπημένα. Όπως και υπάρχουν ζευγάρια με κοινή ηλικία, τα οποία μαλώνουν και έχουν κακή σχέση.

Όμως, αναμφίβολα, η μεγάλη ηλικιακή διαφορά μπορεί αποδεδειγμένα, να δημιουργήσει προβλήματα και ίσως είναι καλύτερο να περιορίζεται σε ένα συγκεκριμένο ηλικιακό πλαίσιο. Η καλύτερη διαφορά ας είναι μέχρι μία δεκαετία, ούτε περισσότερο, ούτε λιγότερο.

Μαρία Σκαμπαρδώνη – healingeffect.gr

Μην Χάσετε! Ακολουθήστε μας!