Το παρελθόν έγινε μόνιμη κατοικία σου, αναζητώντας ίχνη ζωής μέσα στα ερείπια;
Προσπαθείς μέσα από ερείπια γκρεμισμένα να γεννήσεις ζωή, λησμονώντας πως αυτή
υπάρχει στο Σήμερα, στο Τώρα.
Μάλωσες με κάποιον και μετά από καιρό τον συναντάς τυχαία. Διστάζεις να του μιλήσεις,
τον αποφεύγεις. Γιατί; Γιατί έμεινες στο παρελθόν, γιατί έχεις σταθεί σε ένα λεπτό μίας
στιγμής που το έκανες αιωνιότητα.
Ένας άνθρωπος σου μίλησε άσχημα εκείνη τη στιγμή. Εκείνη τη στιγμή μπορεί –σίγουρα
βασικά- βρισκόταν σε άλλη κατάσταση από αυτή που βρίσκεται στο Σήμερα. Σήμερα κανείς
δεν υπογράφει ότι θα σου μιλήσει με τον ίδιο τρόπο. Μπορεί και να θέλει να απολογηθεί
για τη συμπεριφορά που έδειξε τότε.
Εσύ έχεις μείνει στο τότε, οι άνθρωποι αλλάζουν, δε σημαίνει πως κάποιος θα σου μιλάει
και τώρα απότομα επειδή κάποτε μπορεί να το έπραξε.
Το παρελθόν μοιάζει με ένα γέρικο δέντρο του οποίου τα κλαδιά απλώνονται και
σκεπάζουν το παράθυρο, μη επιτρέποντας στο Σήμερα να γίνεται ορατό από τα μάτια και
την ψυχή.
Έρχεται και σε απομακρύνει από τη δυνατότητα να ευτυχήσεις σήμερα, επειδή το
αντιλαμβάνεσαι ως σκιά που σε ακολουθεί και όχι ως δάσκαλο και ως μάθημα.
Έγινε το παρελθόν η κατοικία σου και εσύ νοικάρης που ζεις αλλού και ακόμα προσπαθείς
να το ξοφλήσεις.
Αυτό που έγινε, έγινε και είχε το λόγο του. Κοινότυπο, αλλά σίγουρο κάποιος λόγος υπάρχει
για οτιδήποτε συμβαίνει, ακόμα και αν δεν τον μάθουμε ποτέ.
Επειδή απέτυχες κάποτε, δε σημαίνει ότι θα αποτύχεις και σήμερα αν προσπαθήσεις. Ούτε
οι άνθρωποι μένουν στέρεοι και αμετάβλητοι; σίγουρα ο άνθρωπος που κάποτε σου μίλησε
άσχημα θα μπορούσε να έχει αλλάξει. Γιατί η ζωή και οι περιστάσεις μας αλλάζουν.
Η κατοικία σου είναι το Τώρα, όχι το Χθες. Ξενοίκιασε το διαμέρισμα του Χθες, το Αύριο και
αυτό που έρχεται σε περιμένει. Αυτό που συνέβη χθες δε σημαίνει ότι θα επαναλαμβάνεται
συνέχεια, επειδή το παρελθόν έφυγε . Και η ζωή είναι το Τώρα, είναι το Σήμερα.
Μαρία Σκαμπαρδώνη – healingeffect.gr
