Οι άνθρωποι επιθυμούν να αποκτούν όλο και περισσότερα αντικείμενα, όλο και περισσότερα αγαθά. Επιθυμούν να προσθέτουν επάνω τους. Πτυχία, υλικά αγαθά, ηλεκτρικές συσκευές, αυτοκίνητα, τα πάντα.
Και αυτή η πρόσθεση προσθέτει επιπλέον άγχος, μεταθέτει την ευτυχία από εσωτερική υπόθεση και διεργασία σε μία υλική κατάσταση, επιδερμική και εξωτερική.
Πλησιάζουν Χριστούγεννα και αυτό το βιώνουμε διαρκώς. Αυτή την πρόσθεση στα πάντα, στους δρόμους, στις πλατείες, στις βιτρίνες που γεμίζουν φώτα. Σε χέρια που δυσκολεύονται να κρατήσουν τα πακέτα με τα δώρα και σε ζαχαροπλαστεία που ξεπουλάνε μέχρι στη βιτρίνα να βγουν οι καινούργιοι κουραμπιέδες.
Και αν ρωτήσεις πόσοι άνθρωποι βιώνουν ουσιαστική χαρά, θα τους μετρήσεις στα δάχτυλα. Γιατί δε ζουν μία ουσιαστική, πραγματική ευτυχία, αλλά επιβαρύνονται ακόμα περισσότερο με το άγχος της πρόσθεσης. Το άγχος του να ετοιμάσουν ακόμα ένα τραπέζι, να στείλουν ακόμα ένα μήνυμα, να μαγειρέψουν ακόμα ένα φαγητό, να αγοράσουν ακόμα ένα δώρο.
Προσωπικά, θεωρώ πως ο άνθρωπος πρέπει να είναι ένας γλύπτης. Δηλαδή, να αφαιρεί από τη ζωή του πράγματα, όπως ο γλύπτης ο οποίος σμιλεύει το δημιούργημά του και κρατάει το απαραίτητο υλικό για την τελειοποίησή του.
Χαθήκαμε στο πολύ και λησμονήσαμε αυτό που πρέσβευε ο Διογένης, χωρίς την καυστική υπερβολή του. Τη μαγεία της απλότητας που οδηγεί στην ουσιαστική ευτυχία, επειδή σε απομακρύνει από τα άγχη για περιττά.
Αν έχει ανάγκη η καρδιά να πετάξει ψηλά, τα πολλά την πνίγουν και την ανάγκη να μείνει κολλημένη στο έδαφος. Γιατί τη βασανίζουν και την αναγκάζουν να χάνεται σε μέριμνες ατελείωτες προκειμένου να κατακτήσει μία ουτοπική ευτυχία. Την οποία έχει ήδη, υπάρχει μέσα της, αλλά δεν το βλέπει. Και χάνει τη στιγμή και τη μαγεία της για να κυνηγήσει χίμαιρες, όπως ο Βελλεροφόντης.
Η αφαίρεση είναι η καλύτερη μαθηματική πράξη που πρέπει να υιοθετούμε για να γίνει η ζωή μας καλύτερη. Η ζωή τρέχει και δεν είναι πλασμένη για να τη χάνουμε στα περιττά και τα ανούσια…..
Μαρία Σκαμπαρδώνη – healingeffect.gr
