Αποδέχομαι τον εαυτό μου, σημαίνει τον συμπονώ.
Δεν τον κρίνω με βάση τις επιδόσεις του σε εξωτερικά επιτεύγματα, αλλά διακρίνω την αξία
του Είναι μου ακριβώς επειδή Είναι.
Παύω να στηρίζομαι στην αγάπη των άλλων για να αισθάνομαι πως αξίζω. Δε σημαίνει πως
αν κάποιος μου συμπεριφερθεί άσχημα ότι αυτό αφορά ουσιαστικά το Είναι μου; όπως δε
σημαίνει πως έχει δίκιο και εκείνος που θα έρθει να μου πει πως είμαι μήλο ή βάτραχος.
Όπως θα θεωρούσα τρελό το να έρθει κάποιος και να προσπαθεί να με πείσει πως είμαι
βάτραχος, έτσι δεν πρέπει να επιτρέπω και στα μάτια και φίλτρα των άλλων να μετρήσουν
τη δική μου αξία.
Οι άνθρωποι συσσωρεύουμε μέσα μας τις απαιτήσεις, τις προσδοκίες, τις κρίσεις των
άλλων. Μαθαίνουμε από παιδιά ότι για να έχουμε την αγάπη των γονιών ή των δασκάλων
μας, πρέπει να τα καταφέρνουμε και να έχουμε υψηλές επιδόσεις. Αυτή όμως η πίεση,
πολλές φορές, στρέφεται ενάντια στη δική μας ψυχική υγεία. Μας ευνουχίζει, μας
προκαλεί εσωτερικό μαρασμό και μπορεί να μας οδηγήσει στην κατάθλιψη.
Λογικοθυμική Συμπεριφορική Θεραπεία, ένας ενδεδειγμένος τρόπος αποδοχής του Εαυτού.
Στη Λογικοθυμική Συμπεριφορική Θεραπεία, η οποία ιδρύθηκε το 1955 από τον Albert
Ellis, ο άνθρωπος μαθαίνει να αγαπάει τον εαυτό του και να διαχειρίζεται τη ζωή του με
βάση τη λογική σκέψη. Μέσω του χιούμορ, της ορθολογικής αντίληψης, διδακτικούς και
Σωκρατικούς τρόπους, οι ειδικοί της Λογικοθυμικής Συμπεριφοράς βοηθούν τον άνθρωπο
να ξεμπλοκάρει και να αποδεσμευτεί από τις πεποιθήσεις της υποτίμησης και της
καταστροφολογίας. Με σκοπό, ο άνθρωπος να αγαπήσει αυτό που Είναι πραγματικά, να
αποδεχτεί τη μοναδικότητά του, ανεξαρτήτως εξωτερικών καταστάσεων ή δηλητηριώδους
κριτικής και κοινωνικών απαιτήσεων.
Τέταρτη Πεποίθηση της Υποτίμησης
Στην τέταρτη πεποίθηση, αυτή της υποτίμησης, ο άνθρωπος που ακολουθεί τη διαδικασία
της θεραπείας, μαθαίνει να αποδέχεται τον εαυτό του και να αντιμετωπίζει τις πυρηνικές,
κυρίαρχες πεποιθήσεις οι οποίες εγκαθίστανται στο υποσυνείδητό του και προσπαθούν να
τον ορίσουν, να τον περιορίσουν, να τον καθοδηγήσουν. Το άτομο οδηγείται σταδιακά,
στην αποδοχή του εαυτού του, η οποία απορρέει όχι με βάση εξωτερικές επιτυχίες αλλά με
τη συνειδητοποίηση πως ο ίδιος είναι ένα αυτόνομο ον με αξία. Ανεξαρτήτως των όποιων
επιτυχιών ή αποτυχιών.
Έτσι, ο άνθρωπος εισάγεται σε έναν διαφορετικό τρόπο διαχείρισης των καταστάσεων και
αντίληψης της ζωής. Καταλαβαίνει πως μπορεί μία ημέρα να είπε μία χαζομάρα, αυτό όμως
δε σημαίνει πως ο άνθρωπος είναι χαζός σε όλη του τη ζωή. Είχε μία άσχημη στιγμή, αυτό
όμως δε σημαίνει πως η ζωή του θα είναι μόνο δυστυχία ή ματαίωση. Έπεσε σε ένα λάθος,
αλλά δε σημαίνει πως είναι κακός άνθρωπος σε όλη την πορεία του βίου του.
Έτσι μπορώ να λέω πως «θα ήθελα να με ερωτευτεί το πρόσωπο που είμαι ερωτευμένη»,
αλλά να αποφύγω την παράλογη πεποίθηση «θα είμαι δυστυχισμένη για πάντα αν δε με
ερωτευτεί το πρόσωπο που είμαι ερωτευμένη» ή «δε θα αξίζω ως άνθρωπος αν δε με
ερωτευτεί το πρόσωπο που είμαι ερωτευμένη».
Οι άκαμπτες, απόλυτες, κοινωνικές πεποιθήσεις αποτελούν μία από τις κυριότερες αιτίες
για τα προβλήματα ψυχικής υγείας και αυτοεκτίμησης. Και οι διαταραχές της ψυχικής
υγείας αποτελούν ένα σύγχρονο σοβαρό κοινωνικό πρόβλημα και όχι μόνο υγείας.
Η Λογικοθυμική θεραπεία παρουσιάζεται ως ένας ενδεδειγμένος τρόπος θεραπείας και
κατά την ταπεινή μου γνώμη, τρομερά αποτελεσματικός στην αποδοχή του εαυτού και στη
θωράκιση της ψυχικής μου πανοπλίας απέναντι στις ματαιώσεις, τις δυσκολίες και τις
απογοητεύσεις της ζωής.
Μαρία Σκαμπαρδώνη – healingeffect.gr
