«Ο Ματθαίος Γιωσαφάτ δεν είναι πια μαζί μας. Το πνεύμα όμως, τα λόγια και το αποτύπωμά του πάνω σε χιλιάδες ανθρώπους θα είναι πάντα εδώ.
Αφιέρωσε τη ζωή του στην κατανόηση των άλλων και είχε σαν κίνητρο πάντα να βοηθήσει όσο περισσότερους μπορούσε με τη θεραπεία, τις διαλέξεις, τα βιβλία του…
Αφήνει πίσω του ένα έργο σημαντικό και μια οικογένεια και φίλους που νιώθουμε τυχεροί που τον είχαμε στη ζωή μας».
Με αυτή την ανάρτηση στην προσωπική του σελίδα, έγινε γνωστό πως γράφτηκε ο επίλογος στο βιβλίο της ζωής του κορυφαίου ψυχιάτρου- ψυχαναλυτή Ματθαίου Γιωσαφάτ.
Ποιος ήταν ο Ματθαίος Γιωσαφάτ
Ο Ματθαίος Γιωσαφάτ γεννήθηκε στην Κατερίνη Πιερίας. Τα πρώτα του γράμματα τα έμαθε στο βουνό στην διάρκεια της Κατοχής.
Aποφοίτησε από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών το 1963 και απέκτησε την ειδικότητα του Νευρολόγου-Ψυχιάτρου το 1967.
Μετέβη για περαιτέρω σπουδές στον Λονδίνο, όπου και παρέμεινε για δεκαπέντε χρόνια. Εκεί έλαβε μετά από εξετάσεις διάφορα διπλώματα στην Ψυχιατρική και Παιδοψυχιατρική ( Δίπλωμα Ψυχολ. Ιατρικής, ανώτατο Δίπλωμα Ψυχιατρικής του Κολλεγίου Ψυχιάτρων κ.λ.π.).
Εξελέγη διευθυντής στο Εθνικό Σύστημα Υγείας (Κέντρο Παιδικής και Οικογενειακής Ψυχιατρικής Finchley Λονδίνου). Δίδαξε στο Κέντρο Tavistock και στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου (Ιατρικό Μεταπτυχιακό Κέντρο) ως Επίκουρος Καθηγητής (Senior Lecturer).
Έκανε επίσημη πενταετή εκπαίδευση στην Ψυχαναλυτική Ψυχοθεραπεία και τετραετή στην Ομαδική Ανάλυση και Οικογενειακή Θεραπεία. Με την επιστροφή του στην Ελλάδα εξελέγη διευθυντής του Παιδοψυχιατρικού Νοσοκομείου Αττικής.
Ίδρυσε με άλλους την Ελληνική Εταιρία Ψυχαναλυτικής Ψυχοθεραπείας, που εκπαιδεύει στην ατομική ψυχαναλυτική θεραπεία, και την Ελληνική Εταιρία Αναλυτικής Ομαδικής και Οικογενειακής Ψυχοθεραπείας, της οποίας είναι και πρόεδρος και διετέλεσε διευθυντής του Εκπαιδευτικού της Ινστιτούτου.
Μήν χάσετε:
Είναι τακτικό μέλος πολλών διεθνών επιστημονικών Εταιριών και έχει μετάσχει στην συγγραφή πολλών επιστημονικών βιβλίων και πολυάριθμων άρθρων.
Έχει κληθεί να μιλήσει σε πολλά κέντρα του εξωτερικού (Παν/μιο Οξφόρδης, London School of Economics κ.α.) καθώς και σε πολυάριθμα νοσοκομεία, επιστημονικά κέντρα, στη σειρά διαλέξεων του Megaron Plus, ΤED X, Ίδρυμα Θεοχαράκη κ.λ.π.
Είναι και ο ιδρυτής, με άλλους συναδέλφους, της Παιδοψυχιατρικής Εταιρίας Ελλάδος, της οποίας και εξελέγη ο πρώτος Πρόεδρος.
Το Τελευταίο του βιβλίο – Γυναικοκτονίες
Στο πρόσφατο παρελθόν είχε δώσει συνέντευξη στη Βίκυ Φλέσσα η οποία αποτέλεσε το υλικό ενός νέου βιβλίου και του τελευταίου που κυκλοφόρησε, με τίτλο «Γιατί Ψυχανάλυση, κύριε Γιωσαφάτ;» (εκδ. Αρμός).
Η δημοσιογράφος τον ρώτησε: «Πώς εξηγείτε, κύριε Γιωσαφάτ, το γεγονός ότι πληθαίνουν σοκαριστικά οι γυναικοκτονίες, οι κακοποιήσεις, οι βιασμοί στη χώρα μας;». Εκείνος απάντησε, μεταξύ άλλων:
«Στην πραγματικότητα, ο γυναικοκτόνος είναι ένας βαθιά πληγωμένος νάρκισσος. Νιώθει ανασφάλεια και έχει χαμηλή αυτοεκτίμηση, όσο καλά και να πλασάρει τον εαυτό του εξωτερικά. Αυτοί οι άνδρες συνήθως είναι πολύ χειριστικοί και ύπουλα φροντιστικοί στην αρχή προς τη γυναίκα, για να την κερδίσουν. Μετά τη θεωρούν κτήμα τους, αναπόσπαστο κομμάτι της υπάρξεώς του, την ελέγχουν συνεχώς, πού πήγε, τι έκανε, με ποιον ήταν, τη δέρνουν μερικές φορές κ.λπ. Γι’ αυτό και πολλοί από αυτούς μετά το φόνο είτε αυτοκτονούν είτε αποπειρώνται να αυτοκτονήσουν, διότι η ζωή τους πια δεν έχει νόημα.
»Είναι όπως το βρέφος που σπαράζει όταν φεύγει η μητέρα του, γιατί φοβάται ότι θα πεθάνει δίχως αυτήν. Έτσι νιώθει το βρέφος, είναι η μαμά μου, την κατέχω, άρα υπάρχω. Φεύγει, ή μπορεί να μου φύγει, άρα δεν την κατέχω, πεθαίνω.
«Με τον φόνο ο άνδρας αισθάνεται ότι μαζί σκοτώνει και την εξάρτησή του από τη γυναίκα. Επίσης, σκοτώνοντας νιώθει ότι αυτός την κερδίζει τελικά, αφού δεν θα μπορεί πια να γίνει κάποιου άλλου».
»Με τον φόνο ο άνδρας αισθάνεται ότι μαζί σκοτώνει και την εξάρτησή του από τη γυναίκα. Επίσης, σκοτώνοντας νιώθει ότι αυτός την κερδίζει τελικά, αφού δεν θα μπορεί πια να γίνει κάποιου άλλου.
»Εκτός από αυτήν την παράνοια, έχουμε βέβαια και περιστατικά ανδρών που βιάζουν ή κακοποιούν γυναίκες. Και πάλι εδώ έχουμε τη ναρκισσιστική παθολογία με σαδιστικά στοιχεία από το πρωκτικό στάδιο πολλές φορές. Αυτά βέβαια είναι ακραίες περιπτώσεις μαζί με άλλες, όπως η παιδοφιλία, βιασμοί ηλικιωμένων κ.λπ.».
